آسمان سربی رنگ است
وخاک بازنده شرمساری است
که به خاکت نشسته است
زمین وسوسه ایست آز انگیز
که به هم آغوشی ات میخواند
و خاطره ها یی که آرام آرام میگریند
خاک بوی خون میدهد
و آسمان سربی رنگ است
لحظه ای برای فراموشی خاطره ها کافیست
برای خاطره کردن خودت
وگذشتن از هر آنچه با نامت
زنجیر شده است
یک لحظه کافیست برای خاطره شدنت
یک لحظه کافیست
یک لحظه ...
اما
یک نگاه
تو را به خود میخواند :
بیا زندگی را بفهمیم
و به هم هدیه دهیم
دستهایمان هنوز جایی برای آرامش دارند